In de Corona-tied zeen heel väöl miense op zichzelf truukgeworpe gewaes. In heel väöl dinger leke veer allein te sjtaon wie oos krink kleiner en kleiner waerde: in oos doon, in oos gedachte, in oos druime en ouch in oos verdreet. Verlere in tieje van Corona waas was haos ónmienselik. In ‘n ougwènk waas emes weg om nooits meer te waere truuk gezeen. Zónger ech ’n perseunlik aafsjeid.

In zekere zin brach ‘t ós truuk nao 6 juli 2019. De leste repetitie waas gewaes, de koffers om op reis te gaon sjtinge vaerdig in de gank wie de tillefoon ging, ’t appje door kwoom of de mail binne plingde mit heel sjlech nuuts: Ton waas dood.

Ozze grote, baeresjterke Ton. De man dae in 2015 de päöl van de OLS-tente häöfde wie zwaegelesjtekskes. Dae mit ziene bas losjes oppe rögk fietsend eerder in Azerao en Ool waas dan veer mit de auto. Dae door ‘ne boum haer zaegde wie door pepier. Dae Ton waas dood. Zo mer inins van de fiets gevalle op ‘ne berg in Frankriek.

’t Aafsjeid brach ’t bèste in dees hermenie nao baove. Veer lete zeen waat ‘t beteikende om ‘n vereniging van miense te zeen. De indrökwekkende herdènkingsdeens oppe donderdig en nao waeke wie det Ton eindelik weer thoes waas, ‘n onvergaetelik aafsjeid op Tösse de Bergen wie ’t ongeluifelikke tasbaar waerde.

Noe, ‘n jaor later veule veer dae laeg plaats achter in ós hermenie tiedes de repetities en de oetveuring. Nog sjteeds misse veer ziene gezelligheid en ziene lach aan de bar nao aafloup. Ein van de motoren van ‘t orkes is weg en veer zeuke nog altied ozze waeg dao-in. Mer edere repetitie, edere oetveuring zètte veer net det tendje meer bie om ‘t gaat det mit Ton is gevalle op te völle. Veur ós is det edere donderdig. Veur Lenie, Bram en Mara is det edere daag.

Edere daag is ’t wèrke om dae kei waat op dich op de kop is gevalle te doon sjliete toet ‘ne kleine gladde kezel waat ze bie dich dreugs wie in diene bóks tes es herinnering aan de miens dar on van der Sommen waas en waat hae veur ós beteikend haet.

Dae grote, joviale man, dae muzikant en verenigingsman in hert en nere, dae ós mit zien doon en laote mit haet gevormp toet waem veer noe zeen.